Uprawnienia spawalnicze 135: droga do zawodu i sprawdzony sposób na certyfikację

Uprawnienia spawalnicze 135 potwierdzają umiejętność spawania metodą MAG drutem pełnym w osłonie gazów aktywnych. To jeden z najczęściej wymaganych kodów na rynku, szczególnie w konstrukcjach stalowych, przemyśle maszynowym i utrzymaniu ruchu. Certyfikat zgodny z EN ISO 9606-1 jest uznawany w Polsce i za granicą, a po zdanym egzaminie wpisuje się kwalifikację do Książeczki Spawacza.

Co oznacza kod 135 i komu się przyda?

• Kod 135 = MAG (Metal Active Gas) z drutem litym w osłonie CO₂ lub mieszanek z gazem aktywnym.
• Najczęściej stosowany do spawania stali niestopowych i niskostopowych.
• Sprawdza się przy łączeniu blach i rur w konstrukcjach, produkcji seryjnej i naprawach.
• Pracodawcy często wskazują 135 jako bazowe uprawnienia spawalnicze do dalszego rozwoju, np. MIG (131), TIG (141) czy FCAW (136).

Dla osób zaczynających karierę to racjonalny punkt startowy: dużo ofert pracy, szeroki zakres zastosowań i prosta ścieżka rozwoju kompetencji.

Wymagania wstępne i realny zakres kwalifikacji

• Wiek: pełnoletność.
• Stan zdrowia: aktualne orzeczenie lekarskie do prac spawalniczych.
• Bezpieczeństwo: znajomość BHP, środków ochrony indywidualnej i zasad przeciwpożarowych.
• Doświadczenie: nie jest konieczne na poziomie podstawowym; ważna jest gotowość do nauki i dyscyplina.

Zakres uprawnień zależy od zdanej próby egzaminacyjnej. Przykłady zapisów w certyfikacie:

• 135 P FW – spoiny pachwinowe na blachach (pozycje płaskie/poziome);
• 135 P BW – spoiny czołowe blach;
• 135 T BW – spoiny czołowe rur.

Im szerszy zestaw pozycji i grubości, tym większa elastyczność na produkcji.

Jak zdobyć uprawnienia spawalnicze 135 — od szkolenia do egzaminu

1. Szkolenie teoretyczne

• Zasady MAG, charakterystyka łuku i źródeł prądu.
• Dobór parametrów: natężenie, napięcie, prędkość podawania drutu, przepływ gazu.
• Czytanie WPS (Instrukcja Technologiczna Spawania) i podstawy materiałoznawstwa.
• BHP i organizacja stanowiska.

1. Trening praktyczny

• Przygotowanie złączy: cięcie, ukosowanie, czyszczenie.
• Techniki prowadzenia uchwytu, kontrola jeziorka, korekta ustawień.
• Spoiny pachwinowe i czołowe na blachach, następnie na rurach.
• Ćwiczenie pozycji wymuszonych do egzaminu (np. PF, PC, PE).

1. Egzamin wg EN ISO 9606-1

• Próbki przygotowane zgodnie z WPS, nadzór egzaminatora.
• Badania niszczące/nieniszczące (np. VT, RT/UT, zginanie, makrotrawienie) zależnie od zakresu.
• Po pozytywnym wyniku: certyfikat spawacza i wpis do Książeczki Spawacza.

Certyfikat jest ważny 3 lata, o ile co 6 miesięcy potwierdzana jest ciągłość pracy w danym zakresie przez uprawnioną osobę (zgodnie z EN ISO 9606-1). Po 3 latach możliwe jest przedłużenie na podstawie dokumentacji ciągłości lub ponownego egzaminu.

Przykładowa ścieżka szkoleniowa w Gliwicach

Osoby z regionu Górnego Śląska mogą skorzystać z kursu MAG 135 w Gliwicach, realizowanego w trzech modułach: od pachwin na blachach, przez złącza czołowe blach, po złącza czołowe rur. Starty odbywają się w poniedziałki, a tryb nauki umożliwia ukończenie całości w 2–4 tygodnie. Cena od 2500 zł pozwala rozpocząć naukę bez wysokich barier wejścia. Po kursie zdaje się egzamin zewnętrzny, a dokumentacja (Książeczka Spawacza i certyfikat EN ISO 9606-1) jest wydawana przez uznane jednostki certyfikujące. Aktualne informacje i zapisy: https://www.oss-welder.pl/kurs-spawacza-mag/

Jak utrzymać i poszerzać kwalifikacje 135

• Ciągłość uprawnień: co 6 miesięcy potwierdzenie praktyki w zakresie certyfikacji (materiał, metoda, pozycja) przez pracodawcę, z zachowaniem wymagań WPS.
• Dokumentacja: skrupulatne wpisy w Książeczce Spawacza, protokoły napraw i badań NDT.
• Rozszerzanie zakresu: kolejne egzaminy na inne pozycje (np. PF/PE) lub elementy (rury), ewentualnie nowe procesy: MIG 131, FCAW 136, TIG 141.
• Utrzymanie jakości: regularne badania NDT produkcyjnych złączy, konsultacje z technologiem, aktualizacja WPS i parametrów.

Dzięki takiej strategii spawacz buduje profil uniwersalny: od produkcji seryjnej po montaż i serwis.

Na co zwrócić uwagę wybierając kurs 135

• Program praktyczny: liczba godzin realnego spawania i dostępne pozycje.
• Park maszynowy: źródła z synergiką, stabilny podajnik, nowoczesne uchwyty i dobre gazy osłonowe.
• Nadzór egzaminacyjny: jednostki z uznaniem rynkowym i certyfikacją w EN ISO 9606-1.
• Wsparcie w rekrutacji: kontakt z pracodawcami, możliwość sprawdzenia umiejętności w warunkach produkcyjnych.
• Przejrzyste koszty: dopłaty za materiały, podejścia egzaminacyjne i badania próbek.

Dobry ośrodek zapewnia spawalniczą powtarzalność: te same reżimy, materiały i przygotowanie, jak na produkcji. Przykładową ofertę i harmonogram można sprawdzić pod adresem: https://www.oss-welder.pl/kurs-spawacza-mag/.

Najczęstsze pytania o uprawnienia spawalnicze 135

• Czy potrzebne jest doświadczenie? Nie, na poziomie podstawowym liczy się rzetelny trening i wdrożenie do BHP.
• Ile trwa droga do certyfikatu? W trybie intensywnym 2–4 tygodnie wystarczają, aby przygotować się do egzaminu w podstawowym zakresie.
• Jakie dokumenty otrzymuje absolwent? Książeczkę Spawacza i certyfikat spawacza do EN ISO 9606-1 ze wskazaniem zakresu (pozycje, materiał, grubości).
• Na jak długo są ważne uprawnienia spawalnicze 135? 3 lata, z potwierdzeniem ciągłości co 6 miesięcy.
• Czy certyfikat 135 wystarczy do pracy na rurach? Tylko wtedy, gdy egzamin obejmuje złącza rur (np. 135 T BW) w odpowiednich pozycjach i grubościach.
• Co po 135? Najczęściej MIG 131 (aluminium), TIG 141 (precyzyjne spoiny) lub rozszerzenia w 136 (FCAW) i dodatkowe pozycje do 135.